10 ข้อคิดในชีวิตคริสตชน จากพระดำรัสของพระสันตะปาปา

ข้อคิดดีๆ 10 ข้อในชีวิตคริสตชน เลือกมาจากพระดำรัสของพระสันตะปาปาฟรังซิส

เขียนโดย คุณพ่อสมเกียรติ ตรีนิกร

1. พระเยซูสอนเราแนวทางที่แตกต่าง คือ “ออกไป” ออกไปดำเนินชีวิตเป็นประจักษ์พยาน ไปแบ่งปันชีวิต ออกไป ไปหาพี่น้องของเรา ไปสร้างความสัมพันธ์กับพี่น้องหญิงชาย ออกไปถามพวกเขา ออกไปทำให้กายของเราเป็นจิตร่วมกันที่มีชีวิตชีวา

2. จงออกไปค้นพบหนทางที่จะประกาศพระวาจาของพระเจ้าในทุกมุมมองของโลกของเราให้ได้

3. “รากลึกที่จะช่วยให้เราสามารถทำความดีที่เราทุกคนมีและสามารถทำได้นั้น อยู่ในสิ่งสร้างของพระเจ้า” เราต้องอยู่ใกล้ชิดกับโลกและรักษ์โลกจริงๆ ความรักดูแลรักษาโลก คือ รากที่เราจะทำความดีได้

4. เราทุกคนมีวิสัยทัศน์ชัดในความดีและความชั่ว เราต้องเสริมกำลังผู้คนให้กล้าหาญก้าวไปข้างหน้า ให้ทุกคนคิดดี ทุกอย่างมีความคิดของตนเองในเรื่องความดีและความชั่ว ซึ่งเราต้องเลือกเดินตามความดีให้ได้ และต่อสู้ต่อต้านความชั่วที่พยายามโอบรัดเรา การทำเช่นนี้ จะทำให้โลกของเราน่าอยู่ที่สุด

5. จงรักษาครอบครัวของท่าน จงทำให้ครอบครัวเป็นศาสนสถานแห่งการเคารพชีวิตมนุษย์

6. ไม่พอเลยที่เราจะประกาศว่าเราเป็นคริสตชน เราต้องเจริญชีวิตความเชื่อไม่ใช่เพียงด้วยคำพูด แต่ด้วยกิจการ

7. ถ้าเพียงพวกเธอมีพระเยซูเป็นศูนย์กลางของชีวิต พวกเธอจะไม่มีวันผิดหวังเลย (สอนเยาวชน)

8. พระศาสนจักรที่ปราศจากสตรี ก็จะเป็นเหมือนกลุ่มอัครสาวกที่ไม่มีพระแม่มารีย์อยู่ท่ามกลางพวกเขา พระแม่มารีย์สำคัญกว่าอัครสาวกทั้งหลาย และพระศาสนจักรเองก็ใช้คำแทนเป็นเพศหญิง (Her) เป็นเจ้าสาวของพระคริสตเจ้า และเป็นมารดาของพระศาสนจักร

9. พ่อคิดถึงเป็นพิเศษบรรดาเด็กชายหญิงและสตรีที่ตกเป็นเหยื่อของการค้าประเวณี และการค้ามนุษย์ ซึ่งทำให้ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของพวกเขาถูกทำลายไป พ่อคิดถึงเยาวชนที่ตกเป็นทาสของยาเสพติดและดำเนินชีวิตอย่างไร้ความหมาย โดยการหยุดที่จะใฝ่ฝันหรือการเผาทำลายความฝันของตัวเอง พ่อคิดถึงบรรดาผู้อพยพที่ไร้บ้านเรือนที่จะพักพิงและจำเป็นต้องจากครอบครัวไป พ่อคิดถึงผู้คนอีกจำนวนมากที่อาจจะรู้สึกว่าตนเองถูกลืม เหมือนเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกทิ้ง

10. พ่อคิดถึงบรรดาชาวประมงที่ถูกเอาเปรียบ พ่อคิดถึงบรรดาคนขอทาน คนที่ไร้ที่พึ่งพิงและถูกเพิกเฉย พวกเขาเหล่านี้เป็นสมาชิกในครอบครัวของเรา จงอย่าปิดกั้นชุมชนของเราจากใบหน้า บาดแผล รอยยิ้ม และชีวิตของเขา จงอย่าหยุดยั้งความรักความเมตตาของพระเจ้า ในการที่จะเจิมบาดแผล และความเจ็บปวดของเขา

คุณพ่อชอบเลข 11 เลยขอเขียนอีกข้อ เป็นข้อที่ 11 ย่อหน้าสุดท้ายที่พระสันตะปาปาตรัสที่สนามศุภฯ พ่อรักพระดำรัสนี้จริงๆ ดังนี้

11. “ชุมชนคริสตชนไทยที่รัก ขอให้ท่านทั้งหลายเดินตามรอยเท้าของบรรดาธรรมทูตรุ่นแรกๆ เพื่อที่จะได้ค้นพบและจดจำได้ด้วยความชื่นชมยินดี ซึ่งใบหน้าของบรรดามารดา และพี่น้องชายหญิงของเรา ผู้ซึ่งพระเป็นเจ้าทรงประทานแก่เราและเป็นผู้ที่ยังขัดสนอาหารจากโต๊ะในงานเลี้ยงขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ขอบคุณข้อมูลจาก: สารอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ปีที่ 18 ฉบับที่ 3 เดือนมีนาคม 2020

Share on facebook
แชร์บทความ